මා දුටු තාත්තා

 



මහමෙරක් සේ නොසැලී  

සියලු අභියෝග ජයගෙන

වැර වීරියෙන් 

පසු නොබා 


මගේ යහපත උදෙසා 

ඔබ ගන්නා වෙහෙස 

සදා අමරණීයයි

තාත්තේ....


නපුරු බැල්මකින් හෝ 

සැර පරුෂ වදනකින් 

නිය පිටින් පහරකින් 

සිත නොරිද වූ ඒ 

ඔබයි තාත්තේ....


දහසක් සිතිවිලි ඇත 

නුඹ හදවතේ පුරවලා

මගේ අනාගතය ගැන 

හිසට බරක් නොගනු මැන

ජීවිතය සැහැල්ලුවෙන්

සිතන්න තාත්තේ....


හැමදාම 

ඔබ ලඟින්මයි

මේ චූටි දූ 

තාත්තේ...


මලීෂා..✍







 



 

                     

 

Comments

Post a Comment

Popular posts from this blog

දුකයි..

Image
එදා උඹ මව් තුරුලෙන් උදුරාගෙන එන විටත් කටේ කිරි සුවඳ ගිහින් තිබුනේ නෑ ඒත් උඹට පැටියෝ... දුකක් දුන්නේ නෑ මොහොතකට  දින දෙක තුනක් යන්නට මත්තෙන් උඹ අපේ පවුලේ සුරතලා විය අහිංසක දෙනෙතින්  මා දිහා බලන විට මගේ හිත තව තවත් ලන් වුණා උඹ ලඟට එහෙත්, උඹට මරු කැඳවූ මොහොත මම මෙසේ සිහි කරමි උඹේ වරිගේ එකෙකුම ඩැහැගත්තානෙ පැටියෝ උඹ වර්ගයා රැක ගනී ස්වභාදහමේ ඇතත් කෝ ඒ දහම මිනිසත්බව දුරයි නිවන ඊටත් දුරයි කිසිම අත්භවයකදි මෙවැනි විපතක් නොවේවා! පතමි මම හද පිරි සෝ දුකෙන් පූස් පැටියෝ......
Read more

යා යුතුමය

Image
  යා යුතුමය .. ඔන්ලයින් ඔන්ලයින්  ජීවිතේ ඔන්ලයින්ම ද ගමන හරි දුෂ්කරයි එහෙත් යා යුතුව ඇත ඈත කඩඉම කරා පටන් ගැන්මක් විතරයි තවම ආ දුර ඉතා කෙටියි යා යුතු දුර වැඩියි නැවතී සිතන්නට  නෑ ඉඩක් ලැබෙන්නේ මා මෙතෙක් වෙහෙසුණේ මෙතනට එන්නනේ හැරදා යා නොහැක මා ගත් ගමන් මඟ යා යුතුම වේ  කටු කොහොල් කටුවැල්වලින් මිස  මල්වැල්වලින් සිනිඳු මංමාවත්වලින් මේ ගමන යා නොහැක එහෙත් යා යුතුව ඇත තුන්යම් රැයේ නිදිවැරූ වාර  අනන්තයි ඒ මා මෙතනට  එන්න  සිතින් පැතුමන් පැතූ මා- පිය දෙපළ උදෙසා මා පැතූ පැතුමන් ඉටුවුණා ඉදිරියේ සතුටින් වැජඹෙන්න ඇරඹුණා පමණයි ගමන් මඟ මාවත ඇත තව බොහෝ දුරක් යන්නට හිතයි මට නවතින්න  බෑ හිතට ඉඩදෙන්න  මා - පියන් මගෙ  අනාගත සිහින දකිනවිට ඒ සිහිනයක් නොව සැබැවින්ම කළ යුතුව ඇත  බාධක කම්කටොළු විඳ මා-පිය පැතුම් ඉටුකොට යා යුතුයි යා යුතුයි යා යුතුයි
Read more

සරුංගලේ (කෙටිකතාවකි)

Image
    "අක්කේ.. යමුද සරුංගලේ අරින්න." "අනේ මල්ලී, ඉස්කෝලෙ ඇරිල ආව විතරනේ..   තව අව්වත් සැරයි." මම අදිමදි කළෙමි. එහෙත් මල්ලීගෙන් බේරෙන්න බැරිම තැන මල්ලීද කැටුව මම වෙලට ගියෙමි.ඒ වන විටත් තවත් ළමයි කීපදෙනෙක් වෙලේ තැන තැන සරුංගල් අරිමින් සිටියහ. මල්ලීත් මමත් වෙලේ ගල් පොත්තක් උඩට ගොස් සරුංගලය ඇරියෙමු. සුළඟ සැර නිසා සරුංගල් කීපයක්ම උඩට ඇදෙමින් තිබුණි. හෝරා කීපයක්ම සරුංගලය උඩට ඇදෙමින් තිබුණි. ළමා ළපටියෝ ඔල්වරසන් දෙමින් ප්‍රීතිඝෝෂා නැගූහ.  ඇඳිරි වැටී ඇති මොහොත දක්වාම ඈත අහසේ පාවුන සරුංගල් බිමට බෑමට කවුරුත් යුහුසුළු වූහ. ගෙදරට පැමිණි විගස මල්ලී ද මම ද ඇඟපත සෝදා ගත්තෙමු. විගසින් රෑ කෑම කා මල්ලී  වේලාසනින්ම නින්දට ගියේය.  "අක්කේ! අක්කේ! සරුංගලය කැඩුනා. අහසෙ පාවෙනවා.අනේ මගෙ සරුංගලේ .." මල්ලී මහ හඬින් හඬන සද්දය දෙසට මමත් අම්මත් දිව ගියෙමු. මල්ලී ඇඳේ වාඩි වී ඒ මේ අත බලමින් සිටියේය. "පුතා, ඔයා හීනයක් දැක්කද"? අම්මා විගස මල්ලී ළඟට ගොස් ඇඟ අත ගෑවාය.  "පුතේ, ඔයාට හොඳටෝම උණ. පෙනඩෝල් පෙත්තක් බීල නිදාගන්ඩ. උදේට බේත් ගේන්ඩ යමු". අමමා බේත් පෙත්තක් මල්ලීට දී නිදි...
Read more